FFS

FDFD

مختصری درباره ناوهای هواپیمابر !


از اوایل جنگ جهانی دوم ناوهای هواپیمابر در نبردها بعنوان فرودگاه های متحرک نقش یافتند که بر هر ناو یا زیر دریایی برتر بودند. ناوهای هواپپمابر همواره با تعدادی از شناورهای جنگی به منظور پشتیبانی رزمی و محافظت همراهی می‏شوند که به این گروه کشتی‏ها، به طور معمول "گروه نبرد" یا "گروه همراه" می‏گویند که در اصطلاح نام carrier battle group (گروه ضربتی ناوهواپیمابر) را می‏دهند. کشتی‏های پشتیبانی کننده هر ناو هواپیمابر، به طور معمول شامل سه یا چهار شناور بدین شرح هستند: رزمناو مجهز به سامانه دفاعی (نظیر Aegis)، ناوشکن، یک یا دو ناوچه و دو یا سه زیردریایی تهاجمی. وظیفه این گروه، محافظت از ناو هواپیمابر در برابر حملات هوایی، موشکهای ضدکشتی، تهدیدات زیرآبی و هر خطری باشد که ناو هواپیمابر و بقیه گروه را مورد تهدید قرار دهد.

تا سال 1960 از موتور های دیزلی در این ناو ها استفاده می شد تا اینکه در 1960 امریکا اولین ناو هواپیمابر اتمی به نام اینترپرایز را که بزرگترین ناو زمان خود بود به آب انداخت. این ناو گنجایش 100 جنگنده را داشت و سرعتی بیش از ۳۰ گره ی دریایی داشت. عرشه ی آن 335 متر بود و 5000 خدمه داشت و از 8 راکتور هسته ای استفاده می کرد. این ناو میتوانست 3 سال در سفر باشد بدون آنکه نیاز به سوخت گیری مجدد پیدا کند یا لنگر بگیرد. البته این ناو ها، ناوهای هواپیمابر سنگین محسوب میشوند. بطور مثال انگلستان از ناو های هواپیمابر سبک استفاده میکند که برای هواپیما های عمود پرواز مناسب هستند و بسیار کوچک تر از ناو های آمریکایی هستند البته بیشتر آنها بجای سوخت هسته ای از موتور های گازی استفاده میکنند.

ناوهای هواپیمابر امروزی گاهاُ تا 270 فروند جنگنده را با خود حمل میکنند. این ناو ها از دو عرشه استفاده مینمایند یکی عرشه ی پارکینگ و پروازی و دیگر عرشه ی زیرین که پارکینگ تعمیراتی و انبارهای جنگنده ها محسوب می شود. جنگنده ها توسط آسانسورهای مخصوص به عرشه برده می شوند. توجه داشته باشید جنگنده ها از ابزار های کمک برای پرواز یا فرود از این ناو ها استفاده میکنند بطور مثال برای فرود از یک قلاب نگهدارنده که بعد از فرود جنگنده باید هواپیما به آن گیر کند تا سرعت آن کاهش یابد.

دوران ناو های کنونی نیز در حال بسر رسیدن است. ناو های کنونی نیز بزودی با ورود ناو های قرن 21 از رده خارج خواهند شد. ناوهای جدید که بیشتر از کلاس CVNX خواهند بود. اولین ناو کلاس CVNX در سال 2013 جانشین اولین و سالخورده ترین ناو هواپیمابر اتمی جهان میشود (اینترپرایز) این ناو ها از ویژگی های پنهانکاری شگرفی برخوردارند، نگهداری و تعمیر آسانتری دارند و مدت دوام بیشتری در دریا دارند همچنین از یک مجموعه زره جدید برای بقا در صحنه ی نبرد نیز بهره میبرند این ناوها می توانند80 هواپیمای بزرگ 60 فروند متوسط و 40 فروند کوچک را با خود حمل کنند. ضمن اینکه نگهداری یک ناو هواپیمابر برای دولت های مجهز به این تجهیزات در یک سال یک میلیارد دلار هزینه دارد.

از نظر سیستم دفاعی، بجز گروه قوی محافظ آن همیشه دو فروند جنگنده، آماده ی واکنش سریع به هر تحدیدی هستند چه هوایی و دریایی. سیستم جنگ الکترونیک این ناوها بقدری سنگین است که هر راداری را مختل میکنند. این ناوها تا فاصله ی 500 کیلومتری اطراف خود را همواره با رادارهای خود و هواپیماهای شناسایی زیر نظر دارند و به سیستم های کامل پرتاب تاماهاوک مجهز هستند که هر هدفی را در زمین هدف قرار میدهند. آخرین ناو هواپیمابری که غرق شد مربوط به جنگ جهانی دوم و مربوط به ژاپن بود و در کل می توان به این مهم اشاره کرد که تاکنون دو فروند ناو هواپیمابر در طول تارخ غرق شده است.

با نگاهی به ناوهای هواپیمابر آمریکا؛ این مسئله متصور است که این ناوهای هواپیمابر با ارتفاعی برابر با یک ساختمان بیست طبقه بیرون از آب و طولی برابر با ۳۳۳ متر در همان نگاه اول تعجب همگان را بر می انگیزند؛ اما دلیل آن بزرگی و عظمت بی نظیر ناو نیست بلکه توانایی این فرودگاه کوچک شناور در به پرواز در آوردن هواپیماهای جنگی بوده که چنین حسی را بوجود می آورد. در آب های آزاد، ناو های هواپیمابر بعنوان خاک یا قلمرو خود مختار محسوب می شوند و خدمه می توانند به مانند اینکه در کشور خود هستند رفتار کنند البته تا زمانی که به سواحل کشورهای دیگر نزدیک نشده اند. بنابراین نظامیان ایالات متحده بدون نیاز با توافق با کشوری، گروه رزمی ناو هواپیمابر خود که شامل یک ناو هواپیمابر و شش تا هشت کشتی اسکورت دیگر است را به منطقه ارسال می دارند. جنگنده ها، بمب افکن ها و سایر هواپیما های نظامی می توانند با پرواز به سمت اهداف دشمن دوباره به پایگاه تقریبا امن خود که همان گروه رزمی ناو هواپیمابر بوده باز گردند.


 لطفا تا باز شدن كامل عكسها شكیبا باشید
در صورتی که هر یک از عکس ها باز نشد بر روی آن راست کلیک کرده و گزینه Show Picture را انتخاب كنید

گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org


نویسنده: FSDF ׀ تاریخ: چهار شنبه 24 مهر 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

اشنایی با ناو هواپیمابر روسی کوزنتسف (Kuznetsov)

 

 



ناو هواپیمابر کلاس کازنتسو که با عنوانهای دیگری مثل : پروژه ۱۱۴۳.۵ و یا کلاس اورل شناخته میشود در کارگاه کشتی سازی نیکولای در دریای سیاه در اوکراین ساخته شده است. ( توضیح: این ناو در زمان اتحاد شوروی و یکی بودن اوکراین و روسیه ساخته شده بود.) این ناو در سال ۱۹۸۵ به آب انداخته شد. دومین عضو از این کلاس واریاژ نام داشت و در سال ۱۹۸۸ به آب انداخته شد ، ولی هرگز وارد خدمت نشد. این ناو تنها ناو عملیاتی نیروی دریایی روسیه است و بر پایه ناوهای هواپیمابر آدمیرال گورشکو که در سال ۱۹۸۲ به آب انداخته شد ساخته شده است. اما کازنتسو بزرگتر است و وزن آن در حالت عملیاتی کامل ۵۸۵۰۰ تن در مقابل ۴۰۴۰۰ تن در آدمیرال گورشکو است. ناو هواپیمابر آدمیرال گرشکو بعد از سال ۱۹۸۸ دیگر عملیاتی نشد، اما در ژانویه ۲۰۰۴ هند قراردادی را برای خرید آن امضاء کرد . این شناور برنامه ارتقاء سنگینی شامل : سیستم پیشرانه جدید ، مدرن سازی تسلیحات و عرشه پروازی را برای هواپیماهای جدید گذرانده است. هند تنها هزینه ارتقاء ناو و خرید ۱۶ فروند میگ ۲۹ کا و ۸ فروند هلی کوپتر دریایی کاموف ۲۷ برای گروه رزمی ناو هواپیمابر را پرداخت کرده است. ناو هواپیمابر واریاژ که بعد از فروپاشی شوروی به صورت غیر عملیاتی به اوکراین رسید و در سال گذشته میلادی به چین فروخته شد و ظاهرا هم اکنون در حال گذراندن دوره تعمیر و رنگ آمیزی در پایگاه کشتی سازی نیروی دریایی ارتش آزادی بخش خلق چین در بندر دالیان است. چین در حال حاضر در حال مذاکره با روسیه برای خرید جنگندهای ناو نشین سوخوی ۳۳ است. اما ماموریت ناو هواپیمابر کازنتسو پشتیبانی زیردریایی های حامل موشکهای استراتژیک قاره پیما و شناورهای سطحی و هواپیماهای گشت دریایی حامل موشک در ناوگان روسیه است.
 
 
ناو هواپیمابر کلاس کازنتسو
 
  
  
هواگردها:
 
مساحت عرشه پروازی این ناو در حدود ۱۴۷۰۰ متر مربع است و عمل پرواز هواپیما با کمک یک سکوی پرتاب اسکی شکل با زاویه ۱۲ درجه که در جلوی ناو تعبیه شده انجام می شود. عرشه پروازی این ناو نیز با کابلهای نگهدارنده مجهز شده است. دو آسانسور در سمت راست ناو نیز هواپیماها را از آشیانه به عرشه و بالعکس منتقل میکند. این ناو توانایی حمل ۱۶ فروند هواپیمای یاک ۴۱ ام و ۱۲ هواپیمای بال ثابت سوخوی ۲۷ کا را دارد. ناوگان بالگردی این ناو شامل : ۴ فروند کاموف ۲۷ ال دی ، ۱۸ فروند کاموف۲۷ پی ال او و ۲ فروند کاموف ۲۷ اس است.
 
 
1143.5 Kuznetsov
 
 
 
موشکها:
 
این ناو با سیستم موشکی گرانیت با ۱۲ پرتاب گر موشک مجهز شده است. موشک گرانیت با کد ناتوی اس اس ان ۱۹ دارای بردی بین ۴۰۰ بین ۵۵۰ کیلومتر و سرعتی بین ۱.۵ تا ۲.۵ ماخ دارد.این موشک توانایی حمل سرجنگی متعارف به وزن ۷۵۰ یا ۱۰۰۰ کیلوگرم و یا سر جنگی اتمی ۲۰۰ یا ۳۵۰ کیلوتنی را دارد. سیستم موشکی دفاع هوایی کلینوک با ۲۴ پرتاب گر عمودی و ۱۹۲ موشک از ناو در برابر موشکهای ضد کشتی ، هواپیماها و شناورهای سطحی دفاع میکند. این سیستم دارای یک رادار فاز آرایه به همراه سیستم چند حالته الکترونیکی و قابلیت شلیک یک موشک در هر ۳ ثانیه دارد. این سیستم قابلیت درگیری همزمان با ۴ هدف در ناحیه ای با زاویه ۶۰*۶۰ درجه را دارد. برد این سیستم بین ۱۲ تا ۱۵ کیلومتر است. سیستم توپ / موشک کاشتان که به وسیله شرکت تولاما شراود در شهر تولا ساخته شده است و وظیفه دفاع از ناو در برابر تسلیحات هدایت دقیق، موشکهای ضد کشتی، ضد رادار،هواپیما و اهداف کوچک دریایی را بر عهده دارد. هشت سیستم کاشتان در این ناو نصب شده است که هر سیستم شامل پرتاب گرهای موشکی ، دو توپ ۳۰ میلی متری و مسیر یابی اپتیکی و رادار است. برد موشک هدایت راداری این سیستم بین ۱.۵ تا ۸ کیلومتر است. توپها نیز توانایی شلیک ۱۰۰۰ گلوله در دقیقه ودارای بردی بین ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ متر است. شش توپ دفاع هوایی آ کا ۶۳۰ مدل آدی نیز در این ناو نصب شده است.
 
 
ناو هواپیمابر کلاس کازنتسو
 
 
جنگ ضد زیردریایی:
 
این ناو با سیستم ضد زیردریایی اوداو_۱ با ۶۰ راکت ضد زیر دریایی مجهز شده است. این سیستم توسط معاونت تحقیقات و ساخت اسپلاو در مسکو ساخته شده است و با منحرف و نابود کردن اژدرها از ناو دفاع می کند. این سیستم توانایی دفاع از ناو در برابر زیردریایی ها و سایر وسایل زیر آبی را نیز دارد. این سیستم دارای ۱۰ لوله است و توانایی شلیک انواع مهمات را دارد.۱) خمپارهای انفجاری زیر آبی مدل ۱۱۱ جی اس جی ۲) مینهای پرتابی مدل ۱۱۱ اس زد ۳) پرتابه های گول زننده مدل ۱۱۱ اس او. برد این سیستم در حدود ۳۰۰۰ متر و عمق درگیری آن با زیردریایی ها در حدود ۶۰۰ متر است.
 
آدمیرال کازنتسو
 
 
حسگرها:
 
رادارهای ناو شامل یک رادار هدف یابی اهداف هوایی و سطحی در باند ائی و دی، یک رادار جستجوی سطحی باند اف ، رادار کنترل پرواز باند جی و اچ ، رادار مسیر یاب باند آی و ۴ رادار کنترل آتش باند کا برای سیستم دفاع هوایی توپ و موشک کاشتان است. سیستم سونار جستجو و حمله که در بدنه ناو قرار دارد و در فرکانسهای پایین و متوسط عمل می کند و قادر به کشف اژدرها و زیردریایی ها است. هلی کوپتر های ضد زیردریایی نیز با رادار جستجوی سطحی، سیستم سونار آویخته از هلی کوپتر، بوم صوتی ضد زیردریایی و سیستمهای کشف هدف امواج مغناطیسی مجهز شده اند.
 
پیشرانه:
 
این ناو از سیستم پیشرانه غیر اتمی استفاده میکند و دارای ۸ دیگ بخار و ۴ توربین بخار است که هر کدام نیرویی برابر با ۵۰۰۰۰ اسب بخار تولید می کنند و ۴ محور انتقال نیرو و ۴ پروانه ثابت شده ناو به میله ها را به حرکت در می آورد. بیشترین سرعت این ناو در حدود در حدود ۲۹ گره و برد ناو با بیشترین سرعت ۳۸۰۰ مایل است. این ناو با سرعت ۱۸ گره دارای بردی در حدود ۸۵۰۰ مایل است.
 
 
ناو هواپیمابر
 

مشخصات کلی
 
وزن خالی : ۴۳ هزار تن
وزن استاندارد : ۵۵ هزار تن
وزن در حالت کاملا پر : ۶۷۵۰۰ تن
ابخور در حالت خالی : ۸.۰۵ متر
ابخور در حالت استاندارد : ۸.۹۷ متر
ابخور در حالت کاملا پر : ۱۰.۴ متر
ابعاد کشتی :
طول : ۳۰۶.۴۵ متر
پهنا : ۷۳ متر
ارتفاع بلندترین نقطه : ۶۴ متر
 
موتور :
 
۸ دیگ بخار که با سوخت مازوت کار می کنند و متصل به ۴ توربین گازی هستند مجموعا به قدرت ۲۰۰هزار اسب بخار
 
سوخت :
 
۹۹۱۸.۵ تن سوخت کشتی
۲۹۳ تن سوخت دیزل برای ژنراتورها
۲۵۰۰ تن سوخت هواپیما و هلیکوپتر
حداکثر سرعت : ۲۹ گره
برد برحسب سرعت:
۳۸۵۰ مایل در سرعت ۲۹ گره
۷۶۸۰ مایل در سرعت ۱۸ گره
۸۴۱۷ مایل در ۱۴ گره
استقامت بدون سوپلای : ۴۵ روز
پرسنل : ۱۹۸۰ نفر
تعداد اتاقها : ۳۸۵۷ اتاق
 
هواپیماها
 
۲۰ فروند فلانکر (Su-۲۷K Flanker D ) به علاوه ۴ فروند Su-۲۵ UTG یا ۱۶ فروند هواپیمای Yak-۴۱M و ۱۲ فروند سوخوی Su-۲۷K فلانکر به همراه ۴ فروند هلیکوپتر KA-۲۷LD۳۲ و ۱۸ فروند KA-۲۷PLO و ۲ فروند KA-۲۷S
 
تسلیحات نصب بر روی ناو
 
۱۲ لانچر موشک SS-N-۱۹ گرانیت با برد ۴۲۰ کیلومتر
۲۴ لانچر موشک انداز SA Klinok ADAM system با ۱۹۲ موشک و برد ۱۵ کیلومتر و سرعت ۱ موشک در هر ۳ ثانیه
سیستم ضد هوایی (Gun/Missile ) Kashstan با ۲۵۶ موشک ضد هوایی و ۴۸۰۰۰ فشنگ
۸ سیستم ضد موشک و ضد هوایی ( گتلین ) ۶ لول AK-۶۳۰ gattl. AA ( ۳۰ میلیمتر با سرعت ۶۰۰۰ گلوله بر دقیقه و ۲۴۰۰۰ فشنگ )
راکت انداز UDAV-۱ با ۶۰ راکت و ۳۰۰۰ متر برد .
سیستمهای الکترونیک
رادار سطحی و هوایی
رادار جستجوی ارتفاع پست
رادار کنترل پرواز
رادار ناوبری
۴ رادار برای کنترل اتش سیستم ضد هوایی kashtan
 
سونارها :
 
سونار با فرکانس باند متوسط و پایین
سونار ابهای عمیق ( فرو برنده در اب )
اشکار سازنده اشیا نامتعارف در زیر اب ( زیردریاییهای پنهانکار )
تجهیزات کنترل هوایی :
مرکز هدایت و کنترل هواپیماها
مرکز پردازش داده های هوایی
سیستمهای هدایت ماهواره ای
رادارهای ناوبری و سطحی و هوایی Mars-Passat, MR-۱۷۵ Fregat-MA و MR-۳۵۰ Podkat و Vaigach
نویسنده: FSDF ׀ تاریخ: شنبه 26 مرداد 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

 

یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵)

یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵)

پرچم ایالات متحده آمریکا

یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵) در حال رفتن به سمت اقیانوس اطلس

یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵) در حال رفتن به سمت اقیانوس اطلس

 
اطلاعات کلی
برگرفته از نام ناو یو اس اس اینتر پرایز
نوع کشتی ناو هواپیمابر
کلاس اینتر پرایز
کشور سازنده Flag of the United States.svg ایالات متحده امریکا
ساخت کارخانه نیو پرت نیوز شیپ بیلدینگ اند درای داک کمپانی
تاریخ به آب اندازی ۴۲ سپتامبر ۱۹۶۰
ورود به ناوگان ۲۵ نوامبر ۱۹۶۱
مشخصات
طول کشتی ۱٬۱۲۳ پا (۳۴۲ متر)
پهنای بدنه ۱۳۲٫۸ پا (۴۰٫۵ متر)
۲۵۷٫۲ پا (۷۸٫۴ متر)
ارتفاع ستون ۳۹ پا (۱۲ متر)
بارگیری استاندارد ۹۴,۷۸۱ تن
ضخامت زره دور کشتی -
ضخامت زره عرشه کشتی -
زره برج جنگ‌افزار -
سرعت ۳۳٫۶ گره دریایی
جنگ‌افزارها
توپخانه ۴ توپ قدرتمند بخار
جنگ الکترونیک AN/SLQ-32 Mark 36 SRBOC




















































یواس‌اس اینترپرایز (سی‌وی‌ان-۶۵) اولین ناو هواپیمابر اتمی جهان است و با نام مستعار "بیگ‌ای" شناخته می‌شود. این رزم‌ناو بلندترین از نوع خود می‌باشد. این ناو هم اکنون پس از ۵۱ سال خدمت در ارتش آمریکا بازنشسته‌شده‌است. دلیل این موضوع پایان عمر رآکتور هسته‌ای آن و هزینه بالای نگهداری آن است. اینترپرایز بزرگترین ناو هواپیمابر جهان است که با سوخت هسته‌ای کار می‌کند. طول این شناور ۳۴۲ متر است و در سال ۱۹۵۲ با هزینه ۴۵۱ میلیون دلار ساخته شد. حدود ۴۶۰۰ نفر از جمله ۲۵۰ خلبان در این شناور جنگی مستقر هستند.

قوای پیش‌برنده این ناو هواپیمابر را هشت رآکتور اتمی وستینگ‌هاوس تامین می‌کند و حداکثر سرعت آن ۶۲ کیلومتر بر ساعت می باشد.
اینترپرایز در بسیاری از جنگ‌ها از جمله جنگ آمریکا علیه عراق در سال‌های ۱۹۹۱ و ۲۰۰۳ مشارکت داشت.
این ناو به وزن ۸۵ هزار تن به همراه شناورهای نظامی همراهش در میان تدابیر شدید امنیتی روز ۱۶ فروردین ۱۳۹۱ از کانال سوئز به مقصد خلیج فارس عبور کرد. و در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۱ از خلیج فارس خارج شد
درخواست‌هایی برای تبدیل این ناوجنگی به موزه مطرح شده بود اما بعد از محاسبه هزینه نگداری از رآکتور هسته‌ای آن، این اقدام غیر ممکن ارزیابی شد. سرانجام ناو یو اس اس اینترپرایز روز شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۱ به خدمت قابل توجه 51 ساله خود در نیروی دریایی آمریکا در قالب مراسم تشریفاتی که در ایستگاه نیروی دریایی نورفولک در ایالت ویرجینیا برگزار شد، پایان بخشید

 





USS_Enterprise_28CVN-6529




ناو هواپیمابر USS Enterprise اولین ناو هواپیمابر اتمی دنیا محسوب می‌شود که پیشران آن از تعداد هشت راکتور اتمی و تعداد 4 محور شفت تشکیل شده‌است و هر راکتور متصل به دو محور شفت است.

استفاده از پیشران اتمی تحولی در ناوهای هواپیمابر بوجود آورد و باعث شد تا استفاده از ناوهای هواپیمابر راحتتر شود برد این ناوها افزایش یابد و یا سایر مزیت‌ها و ویژگی‌هایی را بوجود آورد که این خصوصیات هم‌اکنون نیز در ناوهای هواپیمابر کلاس Nimitz دیده‌می‌شوند. ساخت ناو در سال 1958 و در کارخانه‌ی کشتی‌سازی Newport News آغاز شد و در 24 سپتامبر 1960 به آب انداخته شد. Enterprise در 25 نوامبر 1962 و با فرماندهی کاپیتان Vincent P. DePoix رسما وارد خدمت شد. بعدها بروزرسانی‌های متعددی بر روی ناو انجام گرفت.
نام این ناو از یکی از شناورهای مورد استفاده در جنگ جهانی دوم گرفته شده‌است. این ناو بزرگترین شناور نیروی دریایی ایالات متحده است که 342 متر طول دارد و وزن جابجایی آن 89900 تن است. تنها شناورهای تقریبا هم اندازه با این ناو، ناوهای هواپیمابر کلاس Nimitz می‌باشند. این ناو یکی از قدیمیترین شناورهای حال حاضر ایالات متحده محسوب می‌شود که به گفته‌ی مقامات ایالات متحده بین سال‌های 2012 تا 2014 از رده خارج خواهد شد. پورت خانگی این ناو پورت Norfolk واقع در ویرجینیاست و افسر فرمانده آن در حال حاضر کاپیتان Ronald Horton است.

TaskForce_One

ناو USS Enterprise طلایه دار ناوهای هواپیمابر اتمی دنیا محسوب می‌شود. پیشران ناو قادر است سرعت این غول بزرگ را به 35 گره برساند و نیروی محرکه ناو را برای مدت 5 سال تامین کند که این مقدار انرژی برای 20 بار چرخیدن به دور کره زمین به همراه 100 هواپیما کافی است.
رادارهای آرایه‌ی فازی نصب شده در این ناو قدرت راداری مناسبی را برای آن بوجود آورد. بعدها از این سیستم راداری در شناورهای مجهز به سیستم AEGIS و تعداد زیادی از شناورهای نظامی دیگر استفاده شد. طی سالیان گذشته بروزرسانی‌های متعددی بر روی ماشینری، هواپیماها، سیستم‌های الکترونیکی، تسلیحات و راکتورهای (تجدید سوخت) ناو صورت گرفته است.

Enterprise_Cruising

ورود این ناو به ناوگان سطحی ایالات متحده قدرت هوایی نیروی دریایی ایالات متحده را افزایش داد و باعث ایجاد جهشی در تکنولوژی ساخت ناوهای هواپیمابر شد، جهشی در حال حاضر منجر به ساخت ناوهواپیمابر CVN-78 شده‌است. Enterprise احتمالا در سال 1914 یعنی بعد از 54 سال خدمت از ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده خارج خواهدشد؛ به همین علت به این ناو لقب "دختر پیر دریاها" داده‌شده است.
با توجه به به اینکه دختر پیر مدت زیادی در ناوگان ایالات متحده مشغول به خدمت بوده‌است در ماموریت‌های مختلفی شرکت داشته که در اینجا به دو مورد اشاره خواهیم کرد.
 
Enterprise_Tomcat
جنگنده های اف-14 روی عرشه ناو هواپیمابر اینترپرایز
بحران کوبا
ناو USS Enterprise مدتی پس از وارد به خدمت شدن در اولین ماموریت مهم خود به کارگرفته شد. در آن زمان هواپیماهای جاسوسی U-2 ایالات متحده موفق به کشف یک سایت موشکی مربوط به شوروی واقع در خاک کوبا و در فاصله‌ی 140 کیلومتری از بندر کالیفرنیا شدند. این سایت موشکی خطری جدی برای ایالات متحده بوجود می‌آورد و مقامات آمریکایی به شدت نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند که از جمله‌ی این واکنش‌ها می‌توان به انتقال تعداد زیادی از واحدهای نظامی این کشور به بندر کالیفرنیا اشاره کرد.
پرزیدنت Kennedy دستور انتقال واحدهای هوایی و دریایی به منطقه را صادر کرد و از مقامات شوروی خواست تا پروژه‌ی ساخت سایت موشکی در خاک کوبا را متوقف کنند. بحران پیچیده‌تر شد ناو USS Enterprise جهت کمک به ناوهای هواپیمابر USS Independence, USS Essex و USS Randolph به منطقه اعزام شد. بحران روز به روز پیچیده تر می‌شد در 24 اکتبر احتمال وقوع جنگ به شدت افزایش یافته‌بود به همین علت سری دوم از واحدهای نظامی ایالات متحده جهت ایجاد فشار بیشتر و تنگ‌تر کردن محاصره‌ی کوبا به منطقه اعزام شدند. اما چهار روز بعد یعنی 28 اکتبر پس از انجام مذکراتی پنهانی بحران خاتمه یافت.
 
USS_Enterprise_FS_Charles_de_Gaulle
ناو هواپیما بر اینترپرایز در کنار ناو هواپیمابر فرانسوی شارل دوگل

حادثه‌ی سال 1969
در ژانویه‌ی 1968، USS Pueblo توسط قایق‌های گشتی کره‌ی شمالی به اسارت درآمد و باعث ایجاد یک بحران بین‌المللی گشت. مقامات نیروی دریایی ایالات متحده تصمیم گرفتند Enterprise را به منطقه اعزام کنند. صبح روز 14 ژوئن 1969 در حالی که یکی از هواپیماهای F-4 Phantom در حین بلند شدن بود گرمای حاصل از موتور به طور ناخواسته باعث گرم شدن یکی از راکت‌های MK-32 Zuni و انفجار آن شد. این انفجار باعث ایجاد آتش سوزی و انفجارهای پی‌در‌پی دیگر شد. آتش بلافاصله مهار شد اما در این حادثه 27 نفر کشته و 314 نفر مجروح شدند، تعداد 15 فروند هواپیما از بین رفتند و عرشه‌ی ناو دچار آسیب جدی شد. به همین علت ناو جهت انجام تعمیرات به Pearl Harbor واقع در هاوایی منتقل شد. تعمیرات در مارس 1969 به پایان رسید.

USS_Enterprise_28CVN-6529_burning2C_stern_view

خصوصیات
سفارش ساخت: 15 نوامبر 1957
شرکت سازنده: شرکت کشتی‌سازی Newport News
قیمت: 451.3 میلیون دلار
شروع ساخت: 4 فوریه 1958
تاریخ به آب انداختن: 24 سپتامبر 1960
تاریخ ورود به خدمت:‌ 25 نوامبر 1961
خروج از خدمت: 2013 تا 2015 (احتمالی)
رده‌بندی: CVN-65
پورت خانگی: NS Norfolk
وضعیت کنونی: فعال
وزن جابجایی (فول): 93500 تن
طول: 342 متر
عرض: 40.5 متر
آبخور: 12 متر
سرعت: بیش از 30 گره (بیش از 58 کیلومتر بر ساعت)
برد عملیاتی: نامحدود
خدمه :
خدمه‌ی ناوبری: 3000 نفر
150 افسر، 150 مهندس و 2700 دریانورد
خدمه‌ی هوایی: 1800 نفر
250 خلبان و 1550 پرسنل پشتیبان
حسگرها:
رادار کاوش هوایی سه بعدی AN/SPS-48
رادار کاوش هوایی دو بعدی AN/SPS-49
سیستم جنگ الکترونیک و فریب تسلیحات ""Decoy : سیستم جنگ الکترونیک AN/SLQ-32 و لانچرهای Mark 36 SRBOC
تسلیحات:
دو دسته لانچر هشت تایی موشک‌های NATO Sea Sparrow
چهار توپ 20 میلیمتری فالانکس
دو لانچر RIM-116
(منابع مختلف تسلیحات متفاوتی را ذکر کرده‌اند.)
ظرفیت حمل هواپیما: بیش از 90 فروند
شعار:
Ready on Arrival;
The First, the Finest;
Eight Reactors, None Faster
نکات:
طراحی ناو توسط 915 مهندس انجام شده و تعداد 16100 نقشه فنی رسم شده است. 1006 کیلومتر کابل الکتریکی و 60 کیلومتر لوله‌ی تهویه در ناو بکارفته‌است.
نویسنده: FSDF ׀ تاریخ: شنبه 26 مرداد 1392برچسب:, ׀ موضوع: <-PostCategory-> ׀

صفحه قبل 1 صفحه بعد

CopyRight| 2009 , 15rand.LoxBlog.Com , All Rights Reserved
Powered By LoxBlog.Com | Template By:
NazTarin.Com